از ساعت ۱۹ صدای موسیقی حماسی فضای میدان را دگرگون کرده بود. پرچم‌های سه‌رنگ ایران در دست مردم، جلوه‌ای از اتحاد و غرور ملی را به نمایش می‌گذاشت و حضور خانواده‌ها، جوانان و هنرمندان شناخته‌شده‌ای چون پرواز همای، مصطفی راغب و گرشا رضایی، حال و هوایی متفاوت به این رویداد بخشیده بود.
در میان برنامه، پرده از مجسمه کنار رفت؛ اثری که قامت استوار ایران را در برابر دشمنان زانو‌زده تصویر می‌کرد. پیکره‌ای با زبانی نمادین که روایتگر قرن‌ها مقاومت و عزت ایرانی بود.
مهدی مذهبی، رئیس سازمان زیباسازی شهر تهران، این اثر را بیان هنری از تاریخ ایستادگی ملت ایران دانست و گفت: مجسمه زانو‌زنندگان برابر ایران، نماد روحیه‌ای است که در تار و پود تاریخ این سرزمین جاری است؛ از اسطوره‌های باستان تا قهرمانان معاصر. ملت ایران بارها ثابت کرده است که در برابر هیچ قدرتی سر خم نمی‌کند و هر دشمنی را که به این خاک تجاوز کند، به زانو درمی‌آورد.
وی با اشاره به پویش فرهنگی «مقابل ایران دوباره زانو می‌زنید» افزود: این پویش بازتاب همان پیام مقام معظم رهبری است که فرمودند ملت ایران در برابر همه‌ی فشارها ایستادگی خواهد کرد و به حول خداوند دشمنان را وادار به عقب‌نشینی می‌کند. ما خواستیم این پیام را در قالبی هنری و شهری برای مردم مجسم کنیم.
داوود گودرزی، معاون خدمات شهری شهرداری تهران نیز با بیان اینکه الهام اصلی این اثر از «واقعه تاریخی اسارت والرین امپراتور روم» گرفته شده، گفت: ایران در طول تاریخ، صحنه رویارویی اراده ملت با سلطه‌طلبی بیگانگان بوده است. از شاپور ساسانی تا سردار سلیمانی، یک پیام مشترک وجود دارد: ملت ایران هرگز تسلیم نمی‌شود. این اثر یادآور همین مسیر عزتمند است.
به گفته مسئولان شهرداری، مجسمه «زانو‌زنندگان برابر ایران» به صورت موقت در میدان انقلاب نصب خواهد بود و پس از پایان دوره نمایش، در یکی از ورودی‌های اصلی شهر تهران مستقر می‌شود تا نمادی از اقتدار ایران در برابر دیدگان شهروندان و میهمانان خارجی باشد.
این مراسم نه‌تنها یادآور برگ‌های درخشان تاریخ ایران، بلکه بازتابی از پیوند نسل امروز با ریشه‌های تاریخی و فرهنگی خود بود؛ پیامی از هنری شهری که می‌خواهد غرور ایرانی را در کالبد شهر زنده کند. مجسمه «زانو‌زنندگان برابر ایران» اکنون در قلب تهران، یادآور این حقیقت است که ملتی با ایمان و اراده، هرگز در برابر بیگانه زانو نمی‌زند — و این پیام، همچنان زنده و جاری است.
در پیرامون میدان انقلاب، ۱۳ تابلو بزرگ هنری نصب شده بود که هر یک بخش‌هایی از این مسیر تاریخی را روایت می‌کرد. در این تصاویر، مخاطب از دل اسطوره‌ها و پهلوانی‌های کهن تا حماسه‌های معاصر سفر می‌کرد؛ از رستم و آرش و آریوبرزن گرفته تا سرداران معاصر، دریاداران ایرانی در خلیج فارس و مقاومت ملت در برابر تجاوز و تحریم.
این تابلوها در قالب روایتی پیوسته، تاریخ استقامت ایرانیان را مرور می‌کردند؛
دورانی که اسطوره‌ها برای پاسداری از مرزهای وطن جان دادند؛ روزگاری که سردارانی چون سورنا و شاپور اول قدرت‌های جهان را در هم شکستند؛ قرن‌هایی که قهرمانانی مانند میرمهنا و رئیسعلی دلواری در جنوب ایران با استعمارگران جنگیدند؛ و روزگاری نه‌چندان دور که مردان جنگل گیلان، رزمندگان دفاع مقدس و فرماندهان مقاومت، ادامه‌دهنده همان خط ایستادگی بودند.
در بخش‌های دیگر، صحنه‌ای از رویارویی دریاداران ایرانی با نیروهای آمریکایی در خلیج فارس و تسلیم آنان، به عنوان نماد اقتدار امروز نیروهای مسلح کشور مورد توجه حاضران قرار گرفت. آخرین پرده نیز به حماسه اخیر ملت ایران در نبرد ۱۲روزه با رژیم صهیونیستی و آمریکا اختصاص داشت؛ جایی که وحدت، ایمان و استقامت مردم به عنوان سلاح اصلی معرفی می‌شد.
17 آبان 1404